شعری از سهراب سپهری

شب آرامی بود

می روم در ایوان، تا بپرسم از خود

زندگی یعنی چه؟

مادرم سینی چایی در دست

گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من

خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا

لب پاشویه نشست

پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد

شعر زیبایی خواند و مرا برد، به آرامش زیبای یقین

با خودم می گفتم :

زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست

زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست

رود دنیا جاریست

زندگی، آبتنی کردن در این رود است

وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم

دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟

هیچ !!!

زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند

شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری

شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت

زندگی درک همین اکنون است

زندگی شوق رسیدن به همان

فردایی است، که نخواهد آمد

تو نه در دیروزی، و نه در فردایی

ظرف امروز، پر از بودن توست

شاید این خنده که امروز، دریغش کردی

آخرین فرصت همراهی با، امید است

زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک

به جا می ماند

زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ

زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود

زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر

زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ

زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق

زندگی، فهم نفهمیدن هاست

زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود

تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست


آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست

فرصت بازی این پنجره را دریابیم

در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم

پرده از ساحت دل برگیریم

رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم

زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است

وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست

زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند

چای مادر، که مرا گرم نمود

نان خواهر، که به ماهی ها داد

زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم

زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت

زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست

لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست

من دلم می خواهد،

قدر این خاطره را ، دریابیم

زنده یاد سهراب سپهری

گابریل گارسیا مارکز رمان نویس مشهور جهان میگوید :

در ١۵ سالگی آموختم که مادران از همه بهتر می دانند ، و گاهی اوقات پدران هم.
در ٢٠ سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده ای ندارد ، حتی اگر با مهارت انجام شود.
در ٢۵ سالگی دانستم که یک نوزاد ، مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته ، محروم می کند.
در ٣٠ سالگی پی بردم که قدرت ، جاذبه مرد است و جاذبه ، قدرت زن.
در ٣۵ سالگی متوجه شدم که آینده چیزی نیست که انسان به ارث ببرد ؛ بلکه چیزی است که خود می سازد.
در ۴٠ سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن ، در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم ؛ بلکه در این است که کاری را که انجام می دهیم دوست داشته باشیم.
در ۴۵ سالگی یاد گرفتم که ١٠فیصد (درصد) از زندگی چیزهایی است که برای انسان اتفاق می افتد و ٩٠ فیصد(درصد) آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می دهند.
در ۵٠ سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان و پیروی کورکورانه بد ترین دشمن وی است.
در ۵۵ سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.
در ۶٠ سالگی متوجه شدم که بدون عشق می توان ایثار کرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.
در ۶۵ سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز ، باید بعد از خوردن آنچه لازم است ، آنچه را نیز که میل دارد بخورد.
در ٧٠ سالگی یاد گرفتم که زندگی مساله در اختیار داشتن کارتهای خوب نیست ؛ بلکه خوب بازی کردن با کارتهای بد است.
در ٧۵ سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می کند نارس است ، به رشد وکمال خود ادامه می دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است ، دچار آفت می شود.
در ٨٠ سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است.
در ٨۵ سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست.

جملات پرمعنا و بسیار زیبای گابریل گارسیا مارکز

 

اگر خداوند برای لحظه ای فراموش میکرد که من عروسکی کهنه ام و تکه کوچکی از زندگی به من ارزانی میداشت ، احتمالا همه آنچه را که به فکرم میرسید نمیگفتم بلکه به همه ی چیزهایی که میگفتم فکر میکردم.
کمتر میخوابیدم و بیشتر رویا میدیدم چون میدانستم هر دقیقه ای که چشممان را بر هم میگذاریم شصت ثانیه ی نو را از دست میدهیم.
هنگامی که دیگران می ایستند راه میرفتم و هنگامی که دیگران میخوابیدند بیدار میماندم.
هنگامی که دیگران صحبت میکردند گوش میدادم و از خوردن یک بستنی شکلاتی چه لذتی که نمیبردم.
کینه ها و نفرت هایم را روی تکه ای یخ مینوشتم و زیر نور آفتاب دراز میکشیدم.
  

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

قدرت ، جاذبه مرد و جاذبه ، قدرت زن است !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

انسان تا وقتی فکر میکند نارس است ، به رشد و کمال خود ادامه می‌دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است دچار آفت می‌شود !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

طولانی ترین سفرها نیز ی; روز با گامی کوچ; آغاز میشوند !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

به خاطر چیزهایی که در زندگیَت تمام شده اند گریه نکن بلکه خوشحال باش که د زندگیَت اتفاق افتاده اند !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

چشم پوشی از حقایق آنها را تغییر نمی دهد.

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

حسرت واقعی را آن روزی میخوری که میبینى به اندازه سن و سالت زندگى نکرده ای !
 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیاست.

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

سخت است همزیستی دائم با کسانی که دغدغه هایت را نمی فهمند اما عزیزان تواَند !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

همواره معتقد بودم
برای خدا عشق بسیار بیشتر از ایمان ارزش دارد !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

زندگی آنچه زیسته ایم نیست بلکه همان چیزی است که در خاطرمان مانده که به یادش می آوریم تا روایتش کنیم !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

شاید خدا خواسته است که ابتدا ، بسیاری افراد نامناسب را بشناسی و سپس شخص مناسب را !!!
به این ترتیب وقتی او را یافتی بهتر میتوانی شکرگزار باشی.

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

 

همه ی انسانها تنها با زایمان مادرشان به دنیا نمی آیند بلکه بارها و بارها به دلیل کسب تجربه های تازه ، زاده می شوند !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگری از بالا نگاه کند و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی که بَر زمین افتاده را بگیرد و او را بلند کند !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

راه را از آنجایی آغاز کردم که دیگران به بن بست خورده بودند.

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

وقتی‌ سعادت شفا ندهد ، هیچ دارویی چاره ساز نیست !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

باید آنقد زیبا بخندی که اطرافیانت خجالت بکشند تو را به گریه بیندازند !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

رمز خوشبخت زیستن در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم بلکه در این است که کاری را که انجام می دهیم دوست داشته باشیم.

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

بزرگترین حقیقت دنیا ، تنهایی است !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

اشیا هم زنده هستند ، نکته ی مهم بیدار کردن روح آنهاست !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

در عرض یک دقیقه می شود یک نفر را خُرد کرد
در یک ساعت می شود کسی را دوست داشت
در یک روز می شود عاشق شد
ولی یک عمر طول خواهد کشید تا کسی را فراموش کرد !

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦

اُمید آخرین چیزی است که می میرد …

 ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦